 |
| มุมมองของการทำงานดึก ขยัน จริงหรือ |
และตัวผมเองเคยมีความเชื่อนี้มาตั้งแต่สมัยเรียนจบ และก็ฝังหัวมาตลอดชีวิตการทำงาน
บางครั้งเกิดความคุ้นชินว่าตั้งใจที่จะทำงานอยู่ดึก เพื่อให้รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนขยัน หรือแม้แต่บางครั้งก็เพื่อให้เจ้านายรู้สึกว่าเราเต็มที่กับงาน ประเมินผลออกมาจะได้คะแนนดีๆ เงินเดือนจะได้ขึ้นเยอะๆ
แต่เมื่อทำงานมาซักระยะนึงจนเริ่มเป็นหัวหน้าทีม ก็ได้พบกับคนที่เป็นระดับหัวหน้าหลายคนเหมือนกัน ที่มีความเชื่อว่า ถ้าลูกน้องคนไหนทำงานแล้วกลับช้า กลับดึก จะให้คะแนนความขยันเกือบเต็มไปเลย
ตรงข้ามกับบางพวกที่พอถึงเวลา 5 โมงเย็นปุ๊บ เก็บกระเป๋าออกจากออฟฟิศเลย คนกลุ่มนี้บางทีไม่ใช่แค่เพื่อนร่วมงาน แต่รวมถึงหัวหน้าก็มองว่าเป็นคน "ขี้เกียจ" หรือ "ทำงานแบบคุ้มเวลา" ให้ทำถึงกี่โมงก็ทำแค่นั้น ไม่มีทำงานเพิ่ม เป็นคน "ไม่ขยัน"
แต่เชื่อไหมว่าคุณค่าความขยันของฝรั่ง ไม่เหมือนคนไทย
และแล้วความเชื่อนี้ก็ต้องมาสั่นคลอน เมื่อครั้งหนึ่งที่ผมได้มีโอกาสไปทำงานที่อังกฤษ แม้จะเป็นช่วงเวลา 40 กว่าวัน แต่ก็ได้พบเห็นวิธีการทำงาน การใช้ชีวิตที่แตกต่างจากการทำงานแบบไทยๆ อย่างสิ้นเชิง
วันแรกของการได้ไปทำงานที่อังกฤษ ผมก็ยังคงพกพาการทำงานแบบที่คุ้นเคยจากเมืองไทย ทำงานชิวๆ ทั้งวัน พอถึงช่วงเย็นก็ลงไปหาอะไรกินเล่น กะจะขึ้นมาทำงานจนถึงสองสามทุ่มแล้วค่อยกลับที่พัก
ปรากฏว่าช่วงทุ่มกว่าตอนที่เดินกลับขึ้นมาถึงออฟฟิศ กลับพบว่าไม่มีใครอยู่เลย !! ผมเดินวนไปวนมา ไม่เจอนายขยันที่ทำงานจนดึกดื่น หน้าจอมีไฟส่องออกมาเลยซักคน
ต่อมาซักพักก็มีรปภ.เดินเข้ามาถามว่า "ทำไมคุณถึงยังไม่กลับบ้าน ?"
ผมก็ตอบกลับไปว่ายังทำงานไม่เสร็จเดี๋ยวจะทำงานต่อจนถึงทุ่มสองทุ่ม ซึ่งทำให้คุณพี่รปภ.ถึงกับตกใจ รีบบอกเลยว่าถ้าคุณจะอยู่ดึก ต้องเซ็นเอกสารเพิ่มนะ ต้องทำอะไรอีกหลายอย่างวุ่นวายมาก
ด้วยความมึนงง และต้องเซ็นเอกสารเพิ่ม ผมเลยเก็บของแล้วเดินออกมา กลับที่พักไปนั่งทำงานที่ห้องต่อแทน
เช้าวันต่อมาเจ้านายที่เป็นฝรั่ง ชื่อแนชเข้ามาคุยกับผม "เอ็ม ผมได้ยินว่าเมื่อวานนี้คุณอยู่ที่ออฟฟิศช่วงดึก ?"
"อ๋อ ใช่ครับผมว่าจะทำงานต่อ มีหลายอย่างที่ยังไม่เสร็จดี" ผมตอบ”
"ผมไม่เข้าใจ ทำไมคุณไม่ทำงานให้เสร็จในเวลา ทำไมต้องมาทำจนดึก หรือผมให้งานคุณหนักเกินไปเหรอ ?"
"........"
"ผมสอนคุณไปไม่ละเอียดหรือ มีตรงไหนที่ยังสงสัย หรือว่าทำไมได้อีกไหม?" แนชถามด้วยความห่วงใย
เป็นโอกาสผมเลยเล่าให้แนชฟังว่า ปกติที่เมืองไทยเราจะทำงานกันเลิกทุ่มสองทุ่ม ส่วนคนที่ขยันหน่อยก็อาจจะอยู่สามสี่ทุ่มไปเลย ซึ่งแนชได้ฟังแล้วก็ถึงกับส่ายหัว
แต่กลับได้รับคำตอบมาว่า "ในฐานะบริษัทผมดีใจที่เห็นคุณทำงานหนัก ตั้งใจทำงานเพื่อบริษัท แต่คุณต้องรู้จักการ Balance เวลาในชีวิต คุณจะทำงานตลอดเวลาไม่ได้ ต้องมีเวลาให้ครอบครัวหรือทำอย่างอื่นด้วย"
แถมแนชยังบอกต่ออีกว่า "การใช้เวลาทำงานนานๆ มันไม่ได้หมายความว่าผลงานคุณจะดีกว่าคนอื่นหรอกนะ ผมไม่เข้าใจว่าที่เมืองไทยเค้าไม่ได้ประเมินความสามารถจากผลงานเหรอ ?"
โดนเข้าเป็นชุดนี้ผมถึงกับจุก ซึ่งอันที่จริงแล้ว มันอาจจะเป็นความเข้าใจผิดของผมเอง รวมถึงความเชื่อผิดๆ ที่มีมาตลอด จนเกิดเป็นความเคยชินก็ได้
ออฟฟิศที่บ้านเขาหลังเลิกงาน มีการไปซ้อมดนตรีกันด้วย ใช้เวลาคุ้มกันจริงๆ ซึ่งสิ่งที่ผมได้เรียนรู้ตลอดช่วงที่ทำงานที่อังกฤษคือ ผมว่าคนอังกฤษมีสมาธิในการทำงานสูงมาก ผมแทบไม่เห็นใครที่เล่น Facebook, ฟัง YouTube หรือนั่งเม๊ากันระหว่างทำงานเลย เวลาทำงานคือ 8.30 และเลิกงานที่ 17.00 ซึ่งทุกคนมากันตรงเวลา และก็เลิกตรงเวลา หลัง 17.00 ก็เริ่มเห็นคนทยอยเก็บกระเป๋าออกจากออฟฟิศ พอถึงช่วง 17.30 แทบไม่มีใครอยู่ออฟฟิศแล้ว พอหลัง 18.00 คือไม่มีใครที่ออฟฟิศเลยจริงๆ แต่ผลงานของทุกคนคือออกมาดีเยี่ยม ทุกอย่างทำได้เสร็จสิ้นตามเวลาที่คุยกันไว้ ไม่มีเลท คุณภาพออกมาดี
เวลาประชุม
ทุกคนจะมาตรงเวลามาก เริ่มประชุม 14.00 หมายถึงเริ่มประชุมจริงๆ ไม่ใช่ 14.00 ยังเพิ่งลุกออกจากที่นั่ง และก็เลิกประชุมตรงเวลาเป๊ะ ประชุม 1 ชั่วโมง ทุกคนก็จะพยายามให้จบในเวลาจริงๆ ไม่มีมาต่ออีก 15 นาที หรือโยกไปประชุมรอบหน้า
บรรยากาศซ้อมหนีไฟที่อังกฤษ
การซ้อมใช้เวลาไม่นาน พนักงานแต่ละคนบริหารเวลาของตัวเองดีมาก มีครั้งหนึ่งที่มีการซ้อมหนีไฟ ซึ่งพอถึงเวลากริ่งดัง ทุกคนก็เดินลงทางหนีไฟ ไปจุดที่ซักซ้อมกันไว้ พอกริ่งหยุดดังปุ๊บ ก็กลับขึ้นมานั่งทำงานต่อทันที ไม่มีไปเดินชิว ซื้อ Starbucks กิน
แนชเล่าให้ผมฟังว่า คนอังกฤษแต่ละคนเวลามาทำงาน ก็จะมีการวางแผนไว้ล่วงหน้าว่าเลิกงานแล้วจะทำอะไร เช่นทุกวันพุธจะไปออกกำลังกาย ทุกวันศุกร์จะไป Hangout กับเพื่อนๆ หรือไปเยี่ยมคนในครอบครัว "เวลาหลังเลิกงาน" เป็นเวลาที่มีความหมาย ถ้าใช้ให้ดีก็จะมีประโยชน์กับตัวเอง
ผมเริ่มเปลี่ยนวิธีการทำงานตามแบบของคนที่นี่ดูบ้าง ใช้เวลาทำงานจริงจัง พยายามทำทุกอย่างให้เสร็จในเวลาทำงาน ไม่คิดว่าเดี๋ยวจะเอาไว้ทำรอบดึกหรือเอากลับไปทำที่บ้าน ซึ่งช่วงแรกก็ไม่ค่อยชินนะ แต่พอนานไปก็เริ่มทำงานได้เสร็จตามเวลามากขึ้น ทำให้เราได้รู้ว่า เฮ้ย ถ้าเอาจริงๆ เราก็ทำทุกอย่างเสร็จได้ทันนี่หว่า แล้วจะกลับดึกไปทำไมฟะ ผมเริ่มมีเวลาหลังเลิกงานมากขึ้น ได้เอาเวลาไปทำอย่างอื่นมากขึ้น ออกกำลังกาย พักผ่อน อ่านหนังสือ ไม่ต้องคิดแต่เรื่องงานตลอดเวลา
เมื่อกลับมาที่เมืองไทย ผมพยายามใช้เวลาทำงานเต็มที่ เลิกตรงเวลา จนมีเวลามากพอที่จะเรียนต่อป.โทได้ ไม่มีปัญหาเรื่องการทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ซึ่งก็เป็นเรื่องที่โชคดีที่หัวหน้าและบริษัทของเมืองไทย ก็มีระบบการประเมินที่ดี ดูผลงานเป็นหลัก และก็ได้การประเมินผลงานออกมาดีทุกปี
มีคำบอกเล่าของ HR ท่านหนึ่งเคยบอกว่า 70% ของคนที่ลาออกจากบริษัท เกิดจาก "หัวหน้า" และเหตุผลใหญ่คือการประเมินผลงานลูกน้องในแต่ละปี
หากตอนนี้คุณกำลังเป็นลูกน้องในบริษัทอยู่ ลองตั้งใจทำงาน ใช้เวลาให้คุ้มค่าตรงเวลา และทำทุกอย่างให้ได้ตามที่ตกลงกันไว้ ผมเชื่อว่าคุณจะเก็บกระเป๋าลุกตอนเลิกงานทันที ก็ไม่น่ามีใครว่าอะไรคุณได้
ส่วนใครที่ได้อ่านทำหน้าที่บทบาทเป็นเจ้านายหรือหัวหน้า ถ้าคุณเริ่มมองคุณภาพของลูกน้องจากผลงานและคุณเป็นหลัก ลดเรื่องอารมณ์ ความสนิท หรือเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับงานออกไปได้ ในการประเมินความสามารถของลูกน้อง คุณก็น่าจะทำได้ดี และทุกฝ่ายก็จะ Happy ร่วมงานกันได้อย่างมีความสุขครับ
